In de documentaire 'Het doet zo zeer' geeft schrijfster Heleen van Royen een inkijk in het ziekteproces van haar moeder, bij wie beginnende dementie is geconstateerd. Het is een zeer persoonlijk portret, waarin bijna alles door Heleen zelf is gefilmd. 

In januari 2015 werd bij de moeder van Heleen van Royen dementie geconstateerd. Mevrouw Breed was toen 84 jaar en woonde nog op zichzelf. Ze ging de deur niet meer uit en had veel pijn door haar versleten heup. Heleen zag het als haar plicht om de laatste levensjaren van haar moeder zo aangenaam mogelijk te maken. Dit en het ziekteproces van haar moeder heeft ze vastgelegd in de documentaire Het doet zo zeer. In een periode van ruim een jaar volgt Heleen van Royen haar moeder in alledaagse situaties en in de tocht langs artsen, zorginstellingen en klinieken. Het is een persoonlijk portret met ups en downs. Moeilijke beslissingen over verhuizen, euthanasie en kostbare momenten van samenzijn en humor wisselen elkaar af.